...teatralne!
W dniach 27-28 maja
uczestnicy i uczestniczki projektu "Okno na
teatr" brali udział w warsztatach teatralnych prowadzonych przez
Przemysława Buksińskiego, twórcę grupy No Potatoes, aktora Sceny Prapremier
InVitro i Kompanii Teatr, wykładowcę technik teatralnych na UMCS. Młodzież
miała okazję podszkolić swoje umiejętności świetnie się przy tym bawiąc. „Bux”
– bo takim przydomkiem określił się instruktor- oprócz pokazania grupie nowych,
nie praktykowanych dotąd ćwiczeń, pomógł spojrzeć z innej perspektywy na te
przyswojone już jakiś czas temu. Ćwiczenia wymagały zarówno zaangażowania
emocjonalnego jak i działań związanych z ruchem i rytmem. Grupa, mimo młodego
wieku ponoć pozytywnie zaskoczyła samego mistrza. Interpretowaliśmy teksty
literackie na wiele sposobów, ćwiczyliśmy pamięć oraz skupienie. Zajęliśmy się
także mimiką twarzy i zachowaniem scenicznym. Nie zabrakło etiud przy dźwiękach
przyjemnej muzyki. Zadania zespołowe pozwoliły zintegrować się młodym w
działaniu. Wyrzucanie z siebie negatywnych emocji mogło zadziałać oczyszczająco
- a jak wiemy, teatr niejednokrotnie bywa terapią. Wszystko po to, by lepiej
zrozumieć obecność na scenie, w zespole i samego siebie. Zabawa na koniec
warsztatów wywołała najwięcej entuzjazmu wśród przybyłych na warsztaty. Polegała
na improwizacji z wykorzystaniem kart do gry, które miały świadczyć o statusie
społecznym poszczególnych osób. Każdy z uczestników otrzymał kartę, nie widział
jednak co się na niej znajduje. Na podstawie kart partnerów, musiał odgadnąć
kim jest w hierarchii. Jako, że członkowie „Liczi” to zgrana grupa – nie
powstrzymywaliśmy swojego poczucia humoru. Padło wiele zabawnych tekstów, na
które widzowie odpowiadali serdecznym śmiechem. Niestety wszystko co dobre
kiedyś się kończy. Pożegnaliśmy pana Przemysława, który na koniec wypowiedział
wiele pozytywnych komentarzy na temat zespołu. Miejmy nadzieję, że nie było to
nasze ostatnie spotkanie. Po takich warsztatach utwierdziliśmy się w
przekonaniu, że teatr odgrywa ważną rolę w naszym życiu i zainspirowaliśmy się
do dalszej pracy.
Autorka tekstu: Amanda Dzik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz